prog: 2019
squelettes/rubrique-3.html

Weekend #2

Plek

Modelwijk

De Modelwijk werd gebouwd op een heuveltop en is samengesteld uit twaalf betonblokken die met elkaar verbonden zijn via voetgangersbruggen en tuintjes. Het is een uitzonderlijke en fascinerende plek, of je van de stijl houdt of niet. Bedacht in het kader van Expo 58 maar pas 18 jaar later gefinaliseerd, beoogde de Modelwijk "de verheffing van de menselijke waardigheid en de harmonieuze integratie van het individu". De oorspronkelijke bedoeling was dat ze bijna geheel zelfbedruipend zou zijn. Daartoe werden culturele, sociale, commerciële en medische centra voorzien, evenals een kerk, scholen en sportterreinen. Vandaag vinden 2.200 bewoners van 44 verschillende nationaliteiten er onderdak, verdeeld over meer dan 1000 sociale woningen. Momenteel is er een grootscheepse renovatie bezig, maar nauwelijks 500 meter verder op het Heizelplateau staat een diepgaander verandering in de steigers... De Heizel beslaat een gebied van 67 hectaren is sinds 1926 eigendom van Brussel-Stad. De beslissing om de bestaande activiteiten op te doeken, heeft al menig vastgoedmakelaar natte dromen bezorgd. In de plaats komt het project “Neo” : een commercieel centrum van 70.000 m2, een congrescentrum met 5.000 plaatsen, een veelsterrenhotel en een nieuw voetbalstadion, en dat alles voor een luttele 900 miljoen euro... Alles wat de Brusselaars nodig hebben dus !

- Modelwijk (Heizel, 1020 Bxxl) ⎟ Tram : 51, 93 (Stadion) ⎟ Bus : 88 (Tircher) ⎟ Metro : 6 (Koning Boudewijn) ⎟ Nachtbus : N18 ° Heizel - richt. Beurs (laatste > 02:07)

01.08 > 19:00 + 02.08 > 18:00


Concert

Yokaï

Brussel heeft een weelderige muzikale scène, met muzikanten die enthousiast tussen free jazz en experimentele muziek hoppen, fanfares die flirten met Afrikaanse en Aziatische ritmes, met een muzikale horizon die van funk tot rock en van pop tot chanson reikt... Yôkaï is één van die groepen die muzikanten van verschillende horizonten verenigt (Fred Becker, Jordi Grognard, Axel Gilain, Yannick Dupont, Eric Bribosia en Clément Nourry), en wiens grootste plezier erin bestaat zich op het podium volledig te geven en dat zonder enig keurslijf. De groepsnaam refereert aan bovennatuurlijke wezens uit de Japanse folklore en roept vreemde entiteiten op, hypnotische grooves, woestijnachtige plekken waarin misthoorns schallen, kwellend Oriëntaals gezang gespreid op een bedje Afrika... tenzij het vogels zijn ?
In zijn tweejarig bestaan voedde Yökaï zijn repertoire zonder zich daarbij enige stilistische beperking op te leggen : invloeden en genres - van Ethiopische stukken naar groovy jazz en eigen composities zwevend tussen etno-jazz en transpsychedilica - worden compromisloos met elkaar verweven.

www.facebook.com/yokaisound

01.08 > 20:00 + 01.08 > 24:00


Bong Joon-Ho, 2000, KO, 35mm, ov fr & eng ond, 106

Beeld je een appartementsblok in, luister naar de echo tussen de tralies, voel de wind op het dak van de torens. Hoed je voor hoogtevrees, houd je adem in, geef je niet over aan dronkenschap. En wees vooral goed voorbereid op allerlei beproevingen.
De jonge werkloze leraar Yun-ju, die zich voornamelijk bekommert om de voortgang van zijn carrière, krijgt het danig op de zenuwen van de blaffende honden (die nooit bijten). Wanneer hij besluit om de aanstichtende hond op te sluiten in de kelder, opent zich een vreemde wereld. Intussen verspreidt Hyeon-nam, de bediende van de syndicus, het opsporingsbericht over de verdwaalde hond.
Deze bitterzoete komedie en scherpe sociale satire is bevolkt door sympathiek ogende marginale personages. Het is de eerste langspeelfilm van de Koreaan Bong Joon-Ho die verbaast omdat hij zo grensoverschrijdend is. Ondanks het soms onhandige verhaal is deze film een waardige voorloper van zijn toekomstige successen als “The Host” of recent nog “Snow Piercer”. Een onderschatte filmparel, heerlijk subversief, en het best te genieten in een gelijkaardig decor !

(met de hulp van de Koreaanse Cultureel Centrum)

+ Les clichés du cinéma

Centre de jeunes Averroès, 2013, BE, video, ov fr ond, 5

In het hart van de Modelwijk onthaalt jeugdcentrum Averroès jongeren tussen 12 en 18 jaar. Zij kregen de smaak van video te pakken, en maakten een verrassende manga over voetbal. Een knipoog naar de Wereldbeker en het project rond een nieuw voetbalstadion aan de Heizel.

+ Le poulpe en nous

Bernard Mulliez, 2012, BE, video, ov, 8

Deze kortfilm is ontstaan als grap op het Milieufeest. Terwijl plichtbewuste gezinnen zich informeren over duurzame voeding, grijpt op het gazon van het Jubelpark een merkwaardig gevecht plaats tussen een schuimrubberen shoppingmonster, een kruidenierster en een bloemenverkoper. Ontsteld door deze ongelijke strijd tussen grootdistributie en kleinhandel werpen de voorbijgangers zich op het monster.

01.08 > 21:30


prog: 0
Sorry, no Dutch version for this article.
French [fr] or English [en] page.
02.08 > 19:00


Rickshaw-karaoke is een mobiele karaoke die rijdt op vraag. Afspraak aan het verzamelpunt, waar je een liedje kiest uit de catalogus met meer dan 400 titels. Een prachtige Indonesische riksja (zero uitstoot) neemt je mee (maximum 2 passagiers) voor een kleurrijk muzikaal traject!

02.08 > 18:00


Geluidsinstallatie

Vertikale woningen, horizontale woorden

Woorden van bewoners van de Modelwijk

PleinOPENair is de gelegenheid om de eerste oogst van getuigenissen te beluisteren die Brussel Behoort Ons Toe (BNA-BBOT) verzamelde tijdens workshops met bewoners van de Modelwijk. Ze vertellen over hun wijk en hoe ze die ervaren als gebruiker, hun herinneringen, hun verzuchtingen en zorgen voor de toekomst. Woorden die elkaar kruisen en een collectief geheugen weven in deze verticale woonwijk.
Oproep tot getuigen: Ben je bewoner of werker in de Modelwijk en wil je iets vertellen over de wijk? Contacteer Séverine Janssen op 02/223.21.51 of severine@bna-bbot.be

02.08 > 18:00


Concert

Carton

Carton start in 1995 met een reeks cassetten op 50 exemplaren, opgenomen in twee dagen en evenveel nachten. Hij neemt de naam Carton aan als verwijzing naar de ruwe technieken waarmee hij zijn sound creëert, als geluidsdecors in papier-maché.
Het parcours van Carton leidde al vroeg van suïcidale rock naar eindeloze trouwfeesten die hij opluisterde in het gezelschap van een groep Congolese muzikanten. Tussendoor ondernam hij allerlei experimenten met reggae.
Solo op scene maakt hij gebruik van een origineel instrument : een hybride drumstel dat bestaat uit akoestische en elektronische elementen, waaruit geluiden en samples komen uit alle mogelijke sonore hoeken (natuurlijke geluiden, stemmen, filmfragmenten....). Voeg daarbij zijn atypische en melancholische stem, en het resultaat is uniek en non-conformistisch, ergens halverwege tussen pop en avant-garde.

www.cartonpate.com

02.08 > 20:00


Ingo Baltes, 2011, BE, video, eng ov fr ond, 72

Milton Keynes werd eind jaren zestig ontworpen als een hedendaagse grootschalige modelwijk. In 1977 werd er de eerste en de grootste shoppingmall van Europa gebouwd. Gesitueerd tussen de twee grootste steden van Engeland, bereikte deze boomtown in volle expansie de demografische doelstelling van 250.000 inwoners. Tegen 2030 zouden dat er 400.000 moeten zijn. Dagelijks vestigen er zich nieuwe bewoners, gezinnen die aangetrokken worden door de goede jobvooruitzichten in dit consumptieparadijs.
De regisseur komt onverwacht terecht in een stad waarvan hij het bestaan niet eens vermoedde. Milton Keynes beantwoordt totaal niet aan zijn oriëntatievermogen en maakt dat hij begint te twijfelen aan zijn kennis van de wereld... Op zoek naar een onbestaand stadscentrum, ontdekt hij een urbanisme waar alles voorzien is, en loopt hij enkele inwoners tegen het lijf zoals een bierdrinker met overgewicht, een jonge autofreak, een wijkmanager en zelfs een “trolley-olegist”. Met humor trachten zowel bewoners als regisseur aan het strakke keurslijf van de functionele en overbeveiligde utopie te ontsnappen.

+ La Belle Époque

Jean Delire, 1960, BE, 35mm, fr ov nl ond, 21

Een innerlijke stem observeert het verstrijken van de tijd en de vooruitgang van de eeuw. De kennis en het kunnen van vroeger komen vanaf nu in aanraking met ingenieurs, neonlichten, jukeboxen, auto’s, vliegtuigen en raketten. Brussel vereert verbrandingsmotoren. Expo 58 is alomtegenwoordig. De toekomst belooft de gelukspil, generieke voorziening, arbeidsduurvermindering, genetica... Jean Delire monteert deze opeenvolging van beelden in 1960, op het ritme van de akoesmatische soundtrack. De slotwoorden zijn woorden van liefde... maar voor hoe lang nog ?

02.08 > 21:30


squelettes/rubrique-3.html
lang: nl
id_rubrique: 2022
prog: 2019
pos: aval