Modefenomeen of niet, één ding is zeker: "genrecinema" zit in de lift en wordt eindelijk naar waarde geschat. Of het nu in de filmmusea is, op festivals, op bepaalde televisiezenders of via DVD-uitgaven, sinds enige tijd mogen de subgenres van de cinema weer gezien worden. Niet dat er vroeger minder liefhebbers van cinema bis, Z-reeksen, spaghetti-westerns, pulp, sciencefiction en andere gialli waren, maar nu stellen we vast dat er een nieuwe generatie toeschouwers aankomt. Een gemengd en divers publiek dat met een breed smaakpallet de inventiviteit van genrefilms en hun invloed op hedendaagse cinema ontdekt.
Het fenomeen is des te frappanter omdat deze subgenres, die furore maakten in de wijkcinema’s, lang misprezen werden door het cinefiele publiek en de klassieke critici. Ze haalden de morele en esthetische conventies overhoop, kregen het label "cult" opgeplakt, en riepen allerlei vormen van geringschatting en censuur op.
Tot voor kort was het dankzij fanzines, websites en gespecialiseerde magazines dat liefhebbers informatie vonden over deze atypische cinema. Maar parallel aan de herontdekking van films uit de jaren ’60 tot ’80, met figuren uit ons collectief geheugen, is er bij recente producties een tendens om aan te knopen bij genrecinema. Zelfs 3D, een techniek die dankzij B-reeksen en genrefilms zijn glorietijd beleefde in jaren ’50, maakt een comeback in mainstream Hollywood! Op geheel eigen wijze eigenen cineasten zich een taal en code toe en vinden ze opnieuw uit wat verleden tijd leek te zijn...
Vanwaar deze bevlieging? Simpelweg: genrecinema toont onvoorwaardelijk filmplezier voor een zo groot mogelijk publiek. Voeg daar de vernieuwende elementen aan toe, vaak stilistisch van aard en zonder beroep te doen op speciale ultradure special effects. Genrecinema is in de eerste plaats ongegeneerd pret maken. Misschien is er momenteel gewoon behoefte aan populaire cinema met een artisanale dimensie?
U heeft het begrepen, er staan heel wat genrefilms op het programma in Nova! Al is dat niet nieuw. Met Offscreen net achter de rug en regelmatige Nocturnes, maar dit keer is het wel een hele speciale gelegenheid: de release van een Frans-Belgische film. "Amer" duikt uit het niets op, recht van het pelliculelabo. Een hedendaagse ode aan "giallo", die echter meer is dan enkel een eerbetoon aan zijn "meesters". Wij konden niet aan de verleiding weerstaan om drie giallo’s te programmeren, zorgvuldig uitgekozen om zowel verbeten liefhebbers als nieuwsgierige zielen mee te verleiden. In hetzelfde programma vind je ook een reeks Filipijnse films terug, waaronder enkele "bomba’s", extreem populair in de jaren ’60, een soort van remakes van westerns, spionagefilms en erotische films Manilla style.
Net zoals in het vorige programma staan we ook nu weer stil bij een film waarvan we graag willen dat veel mensen hem ontdekken. Dit keer gaat het om "Everybody Dies But Me", een niets verhullend portret van Russische pubers.
En daarna, na dit 8 weken durende programma, maken wij alles klaar om erop uit te trekken met PleinOPENair!